تاثیر رطوبت بر ساختمان
رطوبت در ساختمان عاملی بالقوه در به مخاطره انداختن سلامتی و آسایش ساکنین ساختمان بوده و نیز منشاء خساراتی است که به زیبایی و مصالح ساختمان وارد می آید .
دیوارهای نمور و مرطوب ممکن است باعث تعدد و شدت یافتن امراضی چون سرماخوردگی و رماتیسم گردند . مقاومت حرارتی دیوارهای مرطوب نیز بدلیل آب موجود در آنها کاهش یافته و درنتیجه دمای سطوح داخلی دیوارها پایین آمده و امکان بروز تعرق برروی چنین سطوحی افزایش می یابد که این خود می تواند باعث ناراحتی از نظر شرایط گرمایی هوای داخلی ساختمان و یا افزایش میزان سوخت مصرفی سیستم های مکانیکی گردد . همچنین رطوبت موجود در دیوارهای مرطوب باعث می شود املاح نمک موجود در مصالح حل شده و سپس به صورت شوره و سفیدک در سطح این دیوارها ظاهر گردد . این رطوبت مکان پایین دیوار جمع شده و باعث می شود کف ساختمان بطور قابل ملاحظه ای مرطوب گردد . تعبیه سوراخ های آبرو با ایجاد مجاری تخلیه برای دفع این آب باعث می شود فشار هوا در دو طرف لایه خارجی دیوار تا حدودی متعادل شده و بدین طریق میزان کلی نفوذ آب باران به داخل کاهش یابد .
پرکردن فضای خالی بین دو جداره با موادی مقاوم در برابر حرارت ( مثل پولی استایرن ) که در مقابل آب غیر قابل نفوذ و انتقال هستند ، مقاومت حرارتی دیوار را افزایش می دهد بدون آنکه اثری منفی در مقاومت دیوار در برابر باران داشته باشد . در صورتیکه برای افزایش مقاومت حرارتی دیوار لایه های عایق در داخل آن نصب گردد باید این لایه ها تماما یکپارچه یا بدون درز بوده یا آنکه درزهایی غیر قابل نفوذ داشته باشد
بطور خلاصه می توان چنین نتیجه گیری کرد که بهترین و مفیدترین دیوار که بتواند پاسخگوی تمام مشکلاتی که در مورد نفوذ رطوبت در ساختمان در اینجا بیان گردید باشد ، دیواری است دو جداره که شامل یک جداره ضخیم ، سنگین و نفوذپذیر داخلی که مقاومت حرارتی مناسبی داشته ، و یک پوشش مقاوم و نفوذ ناپذیر خارجی باشد . در فضای داخلی بین این دو جداره باید امکان تهویه کامل هوا و همچنین تخلیه آب حاصل از تعرق وجود داشته باشد . بدین طریق تعرق تنها در سطح داخلی لایه خارجی تشکیل گردیده و هیچگونه آسیبی به دیوار اصلی یعنی لایه داخلی نخواهد رساند .
- ۰۰/۰۳/۰۵