بناهای تاریخی، ارزش های تاریخ اجتماعی، عملی و زیبایی شناختی و هویت یک ملت را نشان می دهد. بنابراین بناهای تاریخی آثاری با ارزش و دارای وحدت تعریف می شوند، که حفاظت و نگهداری آن مستلزم توجه می باشد. از این رو بررسی روابط متقابل بافت و بنا و شیوه های نگهداری آنها ضرورت می یابد حریم گذاری با تعیین ضوابط قانونی برای محدوده اطراف بناهای تاریخی به حفظ اثر از راه پیوند آن با محیط اطراف میپردازد ازآنجایی که بخش عمدهای از بناهای تاریخی در میان شهرها قرار می گیرد مطالعه اثرات حریم بربافت تاریخی و محدوده حریم گذاری شده حائز اهمیت است. موضوع حریم از موارد بسیار مهم و حساس در ارتباط با تمامی بناهای تاریخی می باشد. بررسی های انجام شده در رابطه با موضوع حریم بناهای تاریخی در کشور به طور نسبی محدود و کم می باشدو اگر هم نوشتهای در این مورد تهیه شده در همان مراحل مبانی تئوری بوده و هیچگاه در عمل به آن کوششی صورت نگرفته است. پرسشی که در این تحقیق مطرح است این است: آیا قوانین و مقررات تدوین شده در کشور ما در ارتباط با مساله حریم بناهای تاریخی با نگاه و تاکید بر نمونه موردی و تخلفات صورت گرفته مانع از ارتکاب جرم و حفظ حریم آثار میشود یا خیر؟ هدف از انجام پژوهش، بررسی ضوابط مناسب و چگونگی تدوین قواعد حریم گذاری بناهای تاریخی است. نتایج تحقیق نشان میدهد که در حوزه قوانین مواردی باید مورد ملاحظه قرار بگیرد.
در آثار تاریخی، حریم، محدوده‌ای است که متولی اثر تاریخی بر اساس ضوابط قانونی برای حفظ اثر تاریخی تعیین می‌کند. حریم آثار تاریخی، باعث حفظ موجودیت و یکپارچگی اثر میشود.
حریم حفاظتی
این حریم برای جلوگیری از فروریختن و آسیب دیدن کل اثر تعیین میشود. در این حریم، فعالیت‌ها، کاربری‌ها و ساخت‌وسازهای نامناسب بر روی نقشه مشخص میشود.
حریم بصری
این حریم برای ایجاد ارتباط دیداری دوطرفه بین محیط و اثر تاریخی تعیین میشود. به عبارت دیگر، حریم بصری، دید اثر تاریخی به بیرون و چشم‌انداز بیرون به اثر تاریخی را حفظ می‌کند و ارتقا میدهد.
حریم کاربردی
این حریم بدین جهت تعریف میشود که پیوستگی اثر تاریخی و محدوده پیوسته به آن، دارای پیوستگی و همگنی با کارکردهای شهرها و مراکز تاریخی باشد. در تعیین این نوع حریم، بخش ویژه‌ای به تعیین کارکردهای مطلوب و قابل توصیه اختصاص می‌یابد.
- ۹۹/۱۱/۲۵